(Uit 2013) ‘Duuuuhuuhuuu, du allein kannst mich verstehen…!’, komt het honderd-stemmig binnenwaaien via het raam van mijn kamer in de Weerter binnenstad. Ik krijg spontaan zin om in te haken. Alleen ik zit hier in m’n eentje op de bank. Het is zondagavond en het is Oktoberfest. Drie schlagers verder heb ik mezelf niet meer in bedwang. Dit klinkt akelig aanstekelijk. Ik moet ernaartoe!
Boezembasketbal
Eerst even pinnen bij de SNS-bank.. Als ik langs de Weerter Bazaar loop zie ik al 40 bierpullen de lucht in steken met daarachter mannen in lederhosen en vrouwen in korte rokjes met bovenmenselijke boezems. Ik weet niet. Zou ik naar binnengaan? Ik ben broodnuchter en mijn voorgevel kan de compeTIETie zeker niet doorstaan, tot overmaat van ramp heb ik een buitengewoon on-Tiroler outfit aan. Ik voel me zeg maar een kaaskop tussen de Duiters. Over kaas gesproken: ik hoor net dat de Weerter kaasboer, die van Kaas en Co, dit weekend in de Harmonie boezembasketbal speelt met kaasblokjes. Hij werpt ze bij alle dames zomaar in het decolleté. Klinkt geinig. En het kan ook zeker klandizie opleveren. Al was het maar om te käsen (lees: kezen).
Jetzt geht’s los?
Nee, dit klinkt allemaal te verleidelijk. Ik ga maar even rustig beginnen op een andere feestlocatie. De Brouwer. ‘Jetzt geht’s los!’, denk ik. Dan loop ik onze nieuwe Brouwer binnen die overigens mooi verbouwd is. Binnen zit een kluitje mannen en vrouwen. Hun groene hoedjes met rode veren naast elkaar op de bar. Ik bestel mijn eerste bierpul. Een litertje: langzaam beginnen maar. En ik hoor keiharde muziek. Wacht, is er een band? Ik doorkruis de grote Brouwer en zie helemaal achter in de hoek een podium, met daarop: ‘Die orginal Schluchtenkracher’. En voor het podium? Dat heeft iets surrealistisch. Ik zie 50 vierkante meter lege ruimte. Alleen twee die-hards staan helemaal uit hun dak te gaan. Je zou dus evengoed kunnen zeggen dat het ‘voltallige’ publiek uit z’n dak gaat. Daar is niks aan gelogen. Ondanks de leegte is het best gezellig. Maar na een half uur is het tijd voor wat meer opwinding. Op naar Du Commerce, waar de der über-geile und wereldberuhmte schlagerzanger Thorsten von Lippe Biesterfeld zal optreden.
Eine Richtige
Von Lippe Biesterfeld: prachtig half lang zilverkleurig haar, blitzendweisse tanden waarmee hij een oogverblindende glimlach op zijn gezicht tovert en sexy cq ordinair bruin. Kortom: eine Richtige. Hij wordt de hit van mijn avond. Hij staat niet afstandelijk op een podium maar loopt constant zingend door de menigte, zo nu en dan een aantrekkelijk manspersoon in de kont knijpend. In het begin brengt hij een Prosit der gemütlichkeit uit en belooft dat we ons vanavond gratis mogen bezuipen omdat de kroegbaas er niet is. “Meine Dammen und Herren! Der Guido ist auf vakantie und jetzt können wir allen dus gratis Zaufen” Nou, dat laten we ons geen twee keer zeggen. We slaan ze met de liter achterover. Om de 5 minuten heffen we de pul, onder muzikale ondersteuning van meezingers als Rosamunde. Een eenzaam manspersoon aan de bar wordt door Von Lippe Biesterfeld liefdevol vastgepakt. En hij zet in: ‘Junge komm bald wieder, bald wieder nachHhaus…’ De hele kroeg zingt mee.
En dan…de rekening
Aan het eind van de avond, ik wil bijna zigzaggend naar huis zwalken, krijg ik plots onverwacht de rekening gepresenteerd. Dat is even slikken. Ik dacht dat het hier gratis was! En tot overmaat van ramp wordt op het terras mijn tasje gestolen. Zo zie je maar weer: drank maakt meer kapot dan je lief is. Maar ik heb toch de avond van mijn leven gehad. Al was die dan niet helemaal gratis.
Comments